De titel van deze productie is geïnspireerd op de vrolijk-anarchistische film Zéro de conduite van Jean Vigo uit 1933. Daarin komt een groep kinderen in opstand tegen het strakke, afstompende schoolsysteem waarin ze meedraaien. Het Frankrijk van 1933 was gechoqueerd door de film en het werk werd verboden tot 1945. De aanpak in het onderwijs zie er vandaag gelukkig al heel anders uit, maar een ode aan de vrolijke rebellie van de jeugd lijkt ons nog steeds aan de orde.
Zéro de conduite
Naast ‘liefde’ en ‘vechten’ is ‘onderwijs’ trouwens een erg populair onderwerp in films en documentaires. Hieronder vind je wat inspiratie.
Dead Poets Society, over een idealistische leerkracht die zijn leerlingen weet te inspireren en tegelijk moet opboksen tegen de vastgeroeste tradities van de school.
Approaching The Elephant, een documentaire die de opstart volgt van een nieuwe school waarin alle lessen in democratisch overleg met de kinderen worden gepland. Of niet.
The Breakfast Club, over 5 scholieren leren die hun strafstudie misbruiken om het schoolgebouw op stelten te zetten en vooral veel over zichzelf te leren.
Precious. Claireece Precious Jones is 16 jaar . Ze lijdt aan overgewicht en kan niet lezen, maar ze wordt van school gestuurd omdat ze zwanger is van haar tweede kind.
Entre les murs, een jonge leraar Frans geeft les aan moeilijke klas, maar ondervindt langs alle kanten weerstand. Niet in het minst van de leerlingen zelf.
In Loco Parentis, een documentaire over twee bevlogen leraren met bijna met pensioen gaan, maar hun hele carrière lang een positieve, magische sfeer hebben gecreëerd op school.
