Choreograaf Piet Van Dycke werkt in zijn voorstellingen vaak vanuit een decor dat kan bewegen, waardoor de ruimte transformeert en de dansers zich voortdurend moeten aanpassen. Zo maakte hij de voorstelling EXIT met een decor van deuren die letterlijk alle kanten op kunnen draaien.

Voor Beyond the Edge vertrok Piet van het idee van de ladder. De circusladder is een hele oude circusdiscipline. Het doel is om – zonder hulp van anderen – al balancerend omhoog te klimmen op een ladder, om daarboven trucjes te doen: jongleren, een instrument spelen, een handstand doen… De ladder is een hele moeilijke discipline, omdat je – net als bij steltlopen – heel de tijd in beweging blijven of de ladder valt om.

Piet wou het idee van de circusladder helemaal omkeren. Hij was niet zo geïnteresseerd in de relatie tussen een mens en een ladder, noch in het beeld van iemand die in zijn eentje de zwaartekracht overwint.

“Van in het begin was de insteek niet ‘hoe klim ik hoger op de ladder?’, maar dat je de ander nodig hebt om hogerop te geraken. Het is eigenlijk een ode aan zij die onderaan staan of zij die dragen, een ode aan horizontaliteit. De installatie is meer een tool om menselijke zorgzaamheid in de kijker te zetten.” (Piet Van Dycke)

Beyond the Edge toont een groep waarin iedereen afhankelijk is van elkaar. Samen doen de jonge acrobaten bewegingen die je onmogelijk alleen kan uitvoeren. Hiervoor liet Pet een levensgrote installatie bouwen met 14 ladders en 3 rollende statieven die allemaal los van elkaar kunnen bewegen.